Szczawik trójkątny Oxalis triangularis

Szczawik trójkątny (Oxalis triangularis) – gatunek rośliny z rodziny szczawikowatych (Oxalidaceae). Pochodzi z Brazylii, ale jest spotykany także w innych krajach jako popularna roślina ozdobna. W cieplejszych strefach klimatycznych uprawiany w ogrodach, w chłodniejszych krajach (w tym w Polsce) jako roślina pokojowa lub sezonowa – na balkonach i rabatach.

PokrójRoślina zielna, bylina osiągająca 15–20 cm wysokości. ŁodygaŁuskowate, kruche kłącze o krótkich rozłogach. LiścieTrójlistkowe, cienkie, długoogonkowe, o ciemnopurpurowej barwie z delikatnym, charakterystycznym, jaśniejszym rysunku wewnątrz liścia. Kształtem przypominają swym wyglądem duże, kanciaste liście koniczyny, stąd nazywana jest „koniczynką szczęścia”. KwiatyKwiaty promieniste, nieco dzwonkowate, o symetrii 5-krotnej. Zebrane w luźne, dłuższe od liści kwiatostany posiadające 3 do 7 kwiatów. Pojedynczy kwiat pięciopłatkowy, delikatny, o średnicy ok. 1 cm. Płatki barwy białej lub jasnoliliowej, z zielonożółtą plamką i takimiż żyłkami widocznymi tylko u nasady. Działki kielicha krótkie, zrosłe nieco u nasady, pojedynczy słupek z główkowatym znamieniem i 10 pręcików. OwoceWydłużona, naga, 5-kanciasta torebka. Nasiona jajowate o zaostrzonych końcach.

Biologia i występowanie

Bylina, geofit i hemikryptofit. W naturze występuje w cienistych lasach, na dnie poszycia. Jest rośliną kwasolubną, cieniolubną i przystosowaną do środowiska wilgotnego. Kwitnie kilka miesięcy w roku, po czym, w okresie suchym roślina zamiera przechodząc w stan spoczynku. Odrasta po 2–3 miesiącach przy sprzyjających warunkach.

Roślina jadalna Liście i kwiaty stosowane jako atrakcyjny dodatek do sałatek. Ma ostry, kwaśny smak. W większych ilościach może być jednak szkodliwa ze względu na dużą zawartość kwasu szczawiowego. Szczególnie ostrożne muszą być osoby cierpiące na reumatyzm, dnę moczanową, nadkwaśność czy kamicę nerkową.Roślina ozdobna Uprawiana zarówno w ogrodach, jak i w pojemnikach na balkonach i w domach. Na zewnątrz wymaga stanowiska cienistego lub półcienistego, dobrze nadaje się jako roślina pokrywowa w miejscach, gdzie słabo rosną bardziej światłolubne gatunki. W polskich warunkach należy wykopywać kłącza na zimę i przechowywać w cieplejszych warunkach. Jako roślina pokojowa wymaga jaśniejszego stanowiska, choć bez ostrego słońca. Kwitnie niemal przez cały okres wegetacyjny, na zimę dobrze jest jednak zaprzestać podlewania i zasuszyć liście. Kłącza przechowywać w chłodnym miejscu i zacząć podlewać ponownie na wiosnę.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-10-31 00:14:21]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=64944322. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.


 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.