Leszczynowiec chiński Corylopsis sinensis

Pokrój dekoracyjny, rozłożysty krzew liściasty zrzucający liście. W swojej ojczyźnie osiąga wysokość do 4 m i występuje nie tylko w formie krzewu, ale również drzewa. Uprawiany w Polsce osiąga wysokość do 2 m. Liście jajowate, o długości 3–7 cm, podobne do liści leszczyny. Są nagie od góry i krótko owłosione od spodu. Wyrastają na ogonku pokrytym gruczołkowatymi i niegruczołkowatymi włoskami. Pąki są zaostrzone i mają sinozielony kolor. Kwiaty jasnożółte, dzwonkowate, zebrane w kłosy na szczytach pędów. Podsadki wcześnie odpadają. Płatki korony okrągłe, szerokie, działki kielicha krótkie, nitki pręcików zielonkawe, pylniki żółte. Roślina miododajna, w kwiatach występuje po 6–20 rozdwojonych miodników. Kwitnie słabiej od leszczynowca skąpokwiatowego, ale ma dłuższe kwiatostany: mają one długość 5–7 cm i 6–20 (35) kwiatów. Okres kwitnienia od lutego do kwietnia, przed rozwojem liści. Kwiaty podczas kwitnienia silnie pachną.