Aloes zwyczajny
Aloe vera
Aloes zwyczajny, aloes barbadoski (Aloe vera (L.) Burm. f.) – gatunek byliny pochodzący z terenów Afryki i Azji Mniejszej.
Surowiec zielarski Alona barbadoska (Aloe barbadensis) – zagęszczony i wysuszony sok z liści o wyglądzie ciemnobrunatnej, lekko błyszczącej lub matowej masy. Surowiec powinien zawierać nie mniej niż 28,0% pochodnych hydroksyantracenu w przeliczeniu na barbaloinę. Tylko słabe dowody uzasadniają wykorzystanie aloesu w celach zdrowotnych. Być może okłady z aloesu przyspieszają gojenie się poparzeń I i II stopnia oraz odmrożeń, pomagają w niektórych chorobach skóry (np. łuszczycy), natomiast stosowany doustnie obniża poziom glukozy i lipidów we krwi u pacjentów z cukrzycą i zespołem metabolicznym. Aloes ma silne działanie przeczyszczające. Według niektórych źródeł należy unikać długotrwałego zażywania ze względu na ryzyko zapalenia nerek oraz prawdopodobnego działania kancerogennego. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na składniki leku oraz karmienie piersią.
Balsamowanie zwłok W czasach biblijnych, Żydzi używali olejku aloesowego do balsamowania zwłok.Aloes zwyczajny wykorzystywany jest powszechnie w przemyśle kosmetologicznym. Zawarty jest przede wszystkim w preparatach do leczenia skóry trądzikowej oraz do pielęgnacji wszystkich typów włosów (likwiduje łupież, wzmacnia włosy oraz przeciwdziała ich wypadaniu). Działa również jako naturalny antyperspirant. Wspomaga gojenie się różnych zmian skórnych. Aloes wnika w głąb skóry wraz z innymi substancjami czynnymi zawartymi w kosmetykach. Używa się go do produkcji balsamów kremów oraz szamponów do włosów.W krajach o zimniejszym klimacie jest uprawiany jako roślina doniczkowa.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:20:57]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327034. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.
- cechy łodygi
- szacowana wysokość łodygi
- od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
Dawid K
