Wilec ziemniaczany Ipomoea batatas

Wilec ziemniaczany, batat, patat, kūmara lub słodki ziemniak (Ipomoea batatas (L.) Lam.) – gatunek byliny należący do rodziny powojowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej. Nie jest znany w dzikim stanie, jest natomiast popularny w uprawie w całej strefie tropikalnej.

Łodyga płożąca, ukorzeniająca się w węzłach, silnie rozgałęziona, często mięsista, długości do 5 m. Liście skrętoległe, ogonkowe i bardzo zmienne. Od głęboko siecznych, z trzema lub większą liczbą klap i z nasadą sercowatostrzałkowatą, do jajowatych z uciętą nasadą. Osiągają 4–15 cm długości i 3–11 cm szerokości. Kwiaty duże, o długości korony 3–7 cm, zebrane są po 3–4 w kątach liści. Działki kielicha do 1 cm długości, zaostrzone. Korona dzwonkowata lub lejkowata, na zewnątrz jasnoniebieska lub fioletowa, w gardzieli ciemniejsza. W uprawie często nie zakwitają. Owoce jajowate torebki z dużymi, ciemnymi nasionami, rzadko się zawiązują.

Sztuka kulinarna: spożywane są po ugotowaniu lub upieczeniu. Wytwarza się z nich również mąkę, płatki, skrobię oraz alkohol. Zawierają dużą ilość skrobi (ok. 20%) oraz cukrów (ok. 3%).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 03:09:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75647587. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)