Ranunculus bilobus Bertol. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje endemicznie w północnej części Włoch, w regionach Lombardia oraz Trydent-Górna Adyga. Epitet gatunkowy „bilobus” pochodzi z języka greckiego i oznacza dwuklapowy – słowo bi oznacza dwa, natomiast słowo lobus oznacza klapkę, listek (w tym przypadku odnosi się do podwójnie klapowanych płatków tego gatunku).
Występuje endemicznie w północnej części Włoch, w regionach Lombardia oraz Trydent-Górna Adyga. Jest rzadko spotykany – rośnie tylko w Prealpach Włoskich, w grupie górskiej Prealpi Bresciane e Gardesane, u podnóży takich gór jak Monte Tremalzo, Corna Blacca, Dosso Alto czy Monte Tombea. W Lombardii występuje tylko w prowincjach Brescia i Bergamo. Rośnie na skałach dolomitowych i terenach trawiastych, na stokach z ekspozycją na północ, gdzie śnieg zalega dłużej. Najczęściej występuje na wysokości od 1400 do 2700 m n.p.m., lecz w niektórych przypadkach jest spotykany w niższych partiach gór. Kwitnie od czerwca do lipca. Rośnie w 7 strefie mrozoodporności. Niektóre części rośliny mają właściwości toksyczne.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:56:55]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72979229. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.