Bluszczyk kosmaty Glechoma hirsuta

Pokrój roślina zielna o łodygach pełzających i podnoszących się do 60 cm długości, z długimi pełzającymi rozłogami. Pędy odstająco, szorstko i zwykle gęsto owłosione. Liście naprzeciwległe, na ogonkach podobnej długości jak blaszka lub krótszych (od 2 do 5 cm długości). Blaszka dolnych liści nerkowata, a górnych sercowata lub okrągławo sercowata, na brzegach grubo karbowana. Liście są owłosione, zwłaszcza od spodu. Kwiaty wyrastają po 1–3, rzadziej 4, w kątach górnych i środkowych liści. Osadzone są na krótkich (2–4 mm) szypułkach z dwoma drobnymi i lancetowato szydlastymi podkwiatkami. Kielich rurkowaty do rurkowatodzwonkowatego, długości 7–10 mm, z lancetowato szydlastymi ząbkami zwieńczonymi szczecinką, co najwyżej dwa razy krótszymi od rurki. Korona długości 20–25 mm, blado niebieskofioletowa, wewnątrz z ciemniejszymi plamkami. Rurka korony w dole wąska, w górze rozszerzona w owłosioną gardziel. Górna warga dwuklapowa, dolna trzyklapowa, środkowa klapa płaska i całobrzega. Pręciki zbliżone parami, przy czym górna para jest dłuższa od dolnej. Pylniki rozchylone są pod kątem prostym. Szyjka słupka podobnej długości jak korona, rozwidlona na szczycie. Owoce rozłupnia rozpadająca się na cztery rozłupki, owalne, drobno brodawkowate.

Biologia i występowanie

Bylina, geofit, hemikryptofit. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Liczba chromosomów 2n = 36. Rośnie w lasach liściastych i zaroślach. W górach rośnie po piętro lasów liściastych (w Polsce regiel dolny). Zwykle w półcieniu, na glebach świeżych i żyznych, umiarkowanie kwaśnych do zasadowych. W fitosocjologii zbiorowisk roślinnych w Polsce uznawany jest za gatunek wyróżniający dla zespołu żyznej buczyny karpackiej Dentario glandulosae-Fagetum. Występuje także w jaworzynach i grądach subkontynentalnych.