Dzwonecznik wonny (Adenophora liliifolia (L.) Besser) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dzwonkowatych. Występuje w Azji i Europie. W Polsce ma swoją północno-zachodnią granicę występowania i jest bardzo rzadki. Występował na ok. 100 stanowiskach w północno-wschodniej części kraju i w pasie wydm nadmorskich, na wielu z nich jednak już wyginął.
Rozwój Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Roślina miododajna, zapylana przez liczne gatunki owadów. Czasami trzmiele wykonują otwór z boku korony rabując nektar i nie dokonując zapylenia. Nasiona dojrzewają we wrześniu i rozsiewają się w ciągu 3 miesięcy. Kiełkują dobrze. Rozmnaża się głównie przez nasiona, ale czasami (rzadko) także wegetatywnie przez podział bryły korzeniowej. Siedlisko Świetliste lasy, zarośla i ich obrzeża. Preferuje gleby lessowe lub piaszczysto-gliniaste. Szczególnie preferuje świetliste, bogate w gatunki lasy dębowe./Genetyka Liczba chromosomów 2n = 34.
Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Nadaje się do ogrodów skalnych, na rabaty i na kwiat cięty. Ma takie same wymagania, jak dzwonki (Campanula). Najlepiej rośnie na wilgotnej, żyznej i przepuszczalnej glebie, w pełnym słońcu lub w częściowym zacienieniu. Rozmnaża się z nasion wysiewanych jesienią, lub wiosną przez podział bryły korzeniowej lub przez sadzonki z podstawy pędów.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:01:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986515. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.