Wirtualny atlas roślin: Stokrotnica górska / Bellidiastrum michelii

Stokrotnica górska (Bellidiastrum michelii Cass.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Reprezentuje monotypowy rodzaj stokrotnica Bellidiastrum. Występuje tylko w górach Europy. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i Pieninach.

Łodyga owłosiony, wzniesiony i dość gruby głąbik o wysokości 10–30 cm. Liście wyłącznie liście odziomkowe o kształcie łopatkowatym lub jajowato wydłużonym i piłkowanych brzegach. Blaszka liściowa stopniowo zwężająca się w ogonek. Liście delikatnie owłosione. Kwiaty jeden tylko koszyczek na szczycie głąbika, do złudzenia podobny do koszyczka stokrotki pospolitej. Dno koszyczka nagie (bez plewinek). Na brzegu koszyczka jeden szereg białych kwiatów języczkowych. Są to wyłącznie kwiaty żeńskie. W wyższych partiach gór często mają one czerwonawe zabarwienie. Wnętrze koszyczka wypełniają obupłciowe drobne, żółtej barwy kwiaty rurkowe. Kielich przekształcony w puch kielichowy. Owoc niełupki z puchem kielichowym. Obecność puchu kielichowego wyraźnie odróżnia stokrotnicę od stokrotki, która nie posiada go.

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie od maja do sierpnia. Przy deszczowej pogodzie kwiaty zwijają się, osłaniając wnętrze kwiatostanu. Roślina wiatrosiewna. Siedlisko: naskalne murawy, hale, skały. Roślina górska. Występuje od regla dolnego aż po piętro alpejskie, głównie na podłożu wapiennym (roślina wapieniolubna). W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Seslerion tatrae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-05-22 00:04:05]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=67198092. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.