Burak zwyczajny Beta vulgaris

Burak zwyczajny (Beta vulgaris L.) – gatunek w różnych systemach klasyfikacyjnych zaliczany do rodziny komosowatych lub szarłatowatych. Wszystkie znane odmiany buraka pochodzą od buraka dzikiego, który rośnie do dzisiaj na Bliskim Wschodzie, między wybrzeżami Morza Śródziemnego i Czarnego, w okolicach Morza Kaspijskiego i w Indiach. W Polsce pospolita roślina uprawna.

Pokrój roślina prawie naga, często czerwona przebarwiona. Liście dolne duże, jajowate o falistych brzegach, liście łodygowe podłużne lub lancetowate. Kwiaty kwiaty są wytwarzane w drugim roku, zebrane są w dość duże wiechy. Mają zielonawy 5-krotny okwiat, 1 słupek, 5 pręcików na mięsistym pierścieniu otaczającym słupek. Posiadają podkwiatki. Owoce suche, jednonasienne, pękające wieczkiem. Zrośnięte są po kilka w tzw. kłębek.

Roślina uprawna: Od kiedy to tylko było możliwe, próbowano uszlachetnić buraka, tak by w zależności od potrzeby wytwarzał większy korzeń lub większe liście. Obecnie jest szeroko rozprzestrzeniony w uprawie w wielu odmianach. Po raz pierwszy o buraku wspomina jeden z dokumentów pochodzących z Babilonii. W roku 722 p.n.e. uprawiano go w ogrodach króla Merodaka-Baladana, pod nazwą selqu. Około 400 p.n.e. uprawiano buraki w Grecji, a 200 lat później dotarły one na tereny republiki rzymskiej. W czasach Karola Wielkiego i przez resztę średniowiecza uprawiany był burak ćwikłowy jako warzywo liściaste we Francji i Italii, a w Niemczech od XII wieku. W XV wieku odmiana czerwona buraka zawędrowała do Włoch. W 1583 opisano po raz pierwszy w sposób naukowy kilka uprawianych wtedy odmian. W 1747 Andreas Sigismund Marggraf odkrył w burakach sacharozę. W 1753 Karol Linneusz opisał wszystkie gatunki i podgatunki buraków oraz nadał im nazwy łacińskie, obowiązujące do dziś. W 1801 Franz Karl Achard rozpoczął produkcję cukru buraczanego na Śląsku. Od 1830 prowadzono hodowlę buraków selekcjonując je według takich cech zewnętrznych takich jak wielkość korzenia i jego forma. Olbrzymi wpływ na produkcję buraków miała teoria mineralnego odżywiania roślin, którą ogłosił Justus von Liebig (1803-1873). W 1924 r. Austriak Waldecker rozpoczął pierwsze doświadczenia z otoczkowaniem nasion buraka. W latach 30. XX w. w ZSRR wyhodowano po raz pierwszy pojedyncze jednonasienne rośliny buraków (prace Marii G. Bordonos). Warzywo uprawiane w celach spożywczych. Roślina pastewna. Wykorzystywany w przemyśle cukrowniczym do produkcji cukru

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:59:35]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72972466. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
      • liście lancetowate
  • cechy kwiatów
    • liczba płatków
      • płatków pięć
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gładka
  • ogólne
    • roślina jadalna
    • roślina użytkowa
    • warzywo
    • roślina dwuletnia
    • status gatunku we florze Polski
      • takson uprawiany
      • tworzy formy użytkowe
      • pochodzenie Bliski Wschód
  • cechy korzeni
    • system korzeniowy
      • korzenie spichrzowe
  • cechy nasion
    • wielkość nasion
      • zebrane w kłębiki