Wirtualny atlas roślin: Burak zwyczajny / Beta vulgaris

Burak zwyczajny (Beta vulgaris L.) – gatunek w różnych systemach klasyfikacyjnych zaliczany do rodziny komosowatych lub szarłatowatych. Wszystkie znane odmiany buraka pochodzą od buraka dzikiego, który rośnie do dzisiaj na Bliskim Wschodzie, między wybrzeżami Morza Śródziemnego i Czarnego, w okolicach Morza Kaspijskiego i w Indiach. W Polsce pospolita roślina uprawna.

Liście dolne duże, jajowate o falistych brzegach, liście łodygowe podłużne lub lancetowate. Kwiaty kwiaty są wytwarzane w drugim roku, zebrane są w dość duże wiechy. Mają zielonawy 5-krotny okwiat, 1 słupek, 5 pręcików na mięsistym pierścieniu otaczającym słupek. Posiadają podkwiatki. Pokrój roślina prawie naga, często czerwona przebarwiona. Owoce suche, jednonasienne, pękające wieczkiem. Zrośnięte są po kilka w tzw. kłębek.

Roślina uprawna: Od kiedy to tylko było możliwe, próbowano uszlachetnić buraka, tak by w zależności od potrzeby wytwarzał większy korzeń lub większe liście. Obecnie jest uprawiany na wszystkich kontynentach i w wielu odmianach. Po raz pierwszy o buraku wspomina jeden z dokumentów pochodzących z Babilonii. W roku 722 p.n.e. uprawiano go w ogrodach króla Merodaka-Baladana, pod nazwą selqu. Około 400 p.n.e. uprawiano buraki w Grecji, a 200 lat później dotarły one na tereny republiki rzymskiej. W czasach Karola Wielkiego i przez resztę średniowiecza uprawiany był burak ćwikłowy jako warzywo liściaste we Francji i Italii, a w Niemczech od XII wieku. W XV wieku odmiana czerwona buraka zawędrowała do Włoch. W 1583 opisano po raz pierwszy w sposób naukowy kilka uprawianych wtedy odmian. W 1747 Andreas Sigismund Marggraf odkrył w burakach sacharozę. W 1753 Karol Linneusz opisał wszystkie gatunki i podgatunki buraków oraz nadał im nazwy łacińskie, obowiązujące do dziś. W 1801 Franz Karl Achard rozpoczął produkcję cukru buraczanego na Śląsku. Od 1830 prowadzono hodowlę buraków selekcjonując je według takich cech zewnętrznych takich jak wielkość korzenia i jego forma. Olbrzymi wpływ na produkcję buraków miała teoria mineralnego odżywiania roślin, którą ogłosił Justus von Liebig (1803-1873). W 1924 r. Austriak Waldecker rozpoczął pierwsze doświadczenia z otoczkowaniem nasion buraka. W latach 30. XX w. w ZSRR wyhodowano po raz pierwszy pojedyncze jednonasienne rośliny buraków (prace Marii G. Bordonos).
Warzywo uprawiane w celach spożywczych.
Roślina pastewna.
Wykorzystywany w przemyśle cukrowniczym do produkcji cukru

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2019-02-03 00:37:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=55773264. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Stevens P.F.: Caryophyllales (ang.). Angiosperm Phylogeny Website, 2001–. [dostęp 2009-10-07].
Сахарная свекла – Достижения селекции (ros.). Селекция полевых культур, 2011. [dostęp 2013-10-06].
The Plant List Beta. [dostęp 2011-03-30].
Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-03-15].

	ogólne	roślina jadalna
	ogólne	roślina użytkowa
	liczba płatków	płatków pięć
	kształt blaszki	liście jajowate
	kształt blaszki	liście lancetowate
	wygląd łodygi	łodyga gładka