Wirtualny atlas roślin: Turzyca dacka / Carex bigelowii subsp. dacica

Turzyca dacka (Carex bigelowii subsp. dacica (Heuff.) T.V.Egorova) – podgatunek turzycy tęgiej. W wykazie gatunków flory Polski wymieniony w randze gatunku Carex dacica Heuff..

Łodyga do 30 cm wysokości, sztywna, szorstka, prosta, lub łukowato zgięta, u nasady z ciemnokasztanowymi pochwami. Liście sztywne, ok. 2 mm szerokości, z podwiniętym brzegiem. Wyrastają z długich rozłóg. Kwiaty kwiaty zebrane w 3-4 kłosy o długości 1,5-2 cm. Na szczycie pędu kwiatowego występuje kłos męski, pozostałe boczne to kłosy żeńskie. Podsadka dolnego kłosa bez pochwy, szydlasta. Przysadki czarne, jajowate, na grzbiecie z jaśniejszą kreską, krótsze od pęcherzyków. Pęcherzyki o długości 2 mm, zielone, jajowate, brodawkowane, z niewielkim dzióbkiem w kolorze czarnym. Znamion 2.

Biologia i występowanie

Występuje w Europie Północnej, Środkowej i Wschodniej. W Polsce występuje tylko w Bieszczadach Zachodnich na następujących stanowiskach: Połonina Wetlińska, Połonina Caryńska, przełęcz między Wielką Rawką a Małą Rawką, Bukowe Berdo, Krzemień, Kopa Bukowska, Halicz, Połonina Bukowska i Kińczyk Bukowski Rozwój Bylina, hemikryptofit. Dobrze znosi długie okresy zalegania śniegu. Kwitnie w maju i czerwcu. Liczba chromosomów 2n=70. Siedlisko Roślina wysokogórska, oreofit. Występuje w murawach wysokogórskich, bliźniczyskach i borówczyskach.

Gatunek umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin w kategorii VU (narażony). Tą samą kategorie posiada w Czerwonej Księdze Karpat Polskich. Na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) posiada kategorię R (rzadki - potencjalnie zagrożony). W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię VU (narażony).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-04-04 00:17:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62831073. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-09-26] (ang.).
Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
The Plant List. [dostęp 2017-03-21].
Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.