Wirtualny atlas roślin: Turzyca drżączkowata / Carex brizoides

Turzyca drżączkowata (Carex brizoides L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w kontynentalnej części Europy od Hiszpanii po zachodnią Rosję. W Polsce rozpowszechniona na południu i bardzo rozproszona na nielicznych stanowiskach w części środkowej i północnej.

Pokrój roślina trwała, Wysokości 25-60 (100) cm, o długim, płożącym się kłączu. Łodyga początkowo wzniesiona, później łukowato wygięta, wiotka, u góry szorstka, na przekroju ostro trójkanciasta, w okresie kwitnienia przeważnie krótsza od liści, u podstawy objęta jasnobrązowymi bezlistnymi pochwami. Liście blaszki liściowe trawiastozielone, zaostrzone, wiotkie, często zwisające, 1,5-3 mm szerokości, płaskie lub rynienkowate, na brzegach i na nerwie środkowym szorstkie. Kwiaty kwiatostan kłosowaty, 2-4 cm długości, składający się z 4-8 (16) mniej lub bardziej gęsto ustawionych kłosów. Wszystkie kłosy jednakowe, 8-9 mm długości, przeważnie trochę skrzywione, u podstawy z kwiatami męskimi, u góry z żeńskimi. Przysadki wąsko wydłużone lub jajowate, dość tępe, 1,5 mm szerokości, białawo połyskujące, z zielonym grzbietem, później żółtawe. Kwiaty męskie z 3 pręcikami, żeńskie ze słupkiem o 2 znamionach. Pęcherzyki zielone lub żółtawe, wąsko lancetowate, odstające, wyraźnie dłuższe od przysadek, 3 (4) mm długości, 1 mm szerokości, silnie ścieśnione, z dzióbkiem, do wierzchołka wąsko oskrzydlone, niewyraźnie unerwione. Kwitnie od maja do czerwca. Owoce orzeszki wydłużone lub jajowate, płaskie, długości do 2 mm, szerokości 1 mm.

Biologia i występowanie

Wilgotne lasy liściaste, olsy, brzegi lasów i polany. Na glebach z wodą stagnującą lub podsiąkającą.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:26:19]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986813. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.