Głowocis japoński Cephalotaxus harringtonii

  1. Pinopsida
  2. Pinales
  3. Cephalotaxaceae
  4. Cephalotaxus
    • Cephalotaxus buergeri
    • Cephalotaxus drupacea fastigiata
    • Cephalotaxus drupacea sphaeralis
    • Cephalotaxus fortunei foemina
    • Cephalotaxus harringtonia fastigiata
    • Cephalotaxus harringtonii fastigiata
    • Cephalotaxus harringtonii sphaeralis
    • Cephalotaxus harringtonii fastigiata
    • Cephalotaxus harringtonii sphaeralis
    • Cephalotaxus pedunculata fastigiata
    • Cephalotaxus pedunculata sphaeralis
    • Nageia koraiana
    • Podocarpus koraianus
    • Taxus coriacea
    • Taxus inukaja
    • Taxus japonica
Głowocis japoński (Cephalotaxus harringtonia K. Koch) — gatunek krzewu lub niskiego drzewa, należący do rodziny głowocisowatych. Naturalnie występuje na terenie Azji — w Północnych Chinach, Japonii, Korei, Mandżurii Syberii.

Pokrój zaokrąglony. Kwiaty niepozorne. Pień po 10 latach osiąga ok. 1 m wysokości i 1 m szerokości. Maksymalnie 6 metrów wysokości. Kora brązowa, łuszcząca się.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2020-05-31 00:06:24]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=59917859. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Ilustrowana encyklopedia roślin, część 2. Agora SA, 2008. ISBN 978-83-7552-270-9.
  • ogólne
    • drzewo
    • krzew
    • niskie drzewo

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: - The Global Biodiversity Information Facility, - Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje