Głowocis japoński Cephalotaxus harringtonii

  1. Pinopsida
  2. Pinales
  3. Cephalotaxaceae
  4. Cephalotaxus
    • Cephalotaxus drupacea fastigiata
    • Cephalotaxus drupacea sphaeralis
    • Cephalotaxus fortunei foemina
    • Cephalotaxus harringtonia fastigiata
    • Cephalotaxus harringtonii fastigiata
    • Cephalotaxus harringtonii sphaeralis
    • Cephalotaxus harringtonii fastigiata
    • Cephalotaxus harringtonii sphaeralis
    • Cephalotaxus pedunculata fastigiata
    • Cephalotaxus pedunculata sphaeralis
    • Taxus japonica
Głowocis japoński (Cephalotaxus harringtonia K. Koch) — gatunek krzewu lub niskiego drzewa, należący do rodziny cisowatych. Naturalnie występuje na terenie Azji — w Północnych Chinach, Japonii, Korei, Mandżurii Syberii.

Pokrój zaokrąglony. Kwiaty niepozorne. Pień po 10 latach osiąga ok. 1 m wysokości i 1 m szerokości. Maksymalnie 6 metrów wysokości. Kora brązowa, łuszcząca się.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 01:02:11]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62821346. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Ilustrowana encyklopedia roślin, część 2. Agora SA, 2008. ISBN 978-83-7552-270-9.
  • Cephalotaxus harringtonia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online]  (ang.).
  • M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-24] .
  • ogólne
    • drzewo
    • krzew
    • niskie drzewo

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje