Wirtualny atlas roślin: Warzucha polska / Cochlearia polonica

Warzucha polska (Cochlearia polonica A.Fröhl.) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych.

Łodyga podnosząca się o wysokości od 15 do 50 cm. Liście odziomkowe długoogonkowe, o kształcie nerkowatym, a liście łodygowe siedzące, jajowate, o uszastej nasadzie. Kwiaty białe, 4-płatkowe, wyrastające na bardzo cienkich szypułkach. Mają długość 5,5-9,5 mm, a ich nerwy boczne łączą się ze sobą tworząc po każdej stronie nerwu głównego dwa, albo więcej poletek. Owoc elipsoidalna lub jajowatoelipsoidalna łuszczynka, najszersza w 1/3-1/2 swojej długości. W odróżnieniu od innych gatunków warzuchy nie jest silnie rozdęta i przeważnie nie jest dłuższa od 8 mm, a jej szerokość nie przekracza 4,5 mm. Nerwacja słabo widoczna. Nasiona o długości 1,5-2 mm, brodawkowane, przy czym wysokość brodawek jest taka sama, lub nieco tylko mniejsza od ich szerokości.

Biologia i występowanie

Rozwój Roślina dwuletnia, hemikryptofit. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Rozmnaża się głównie generatywnie (przez nasiona). Siedlisko Rośnie na zimnych źródliskach napiaskowych. Fitosocjologia Gatunek charakterystyczny dla Ass. Cochlearietum polonicae. Genetyka Liczba chromosomów 2n=36.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:05:04]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73076321. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.