Wirtualny atlas roślin: Rokietta siewna / Eruca vesicaria

Rokietta siewna (Eruca vesicaria (L.) Cav.) – gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny kapustowatych. Nazywany bywa też rukolą.

Łodyga dorasta do około 60 cm. Cała roślina jest z rzadka owłosiona. Liście lirowato-pierzastodzielne, ciemnozielone. Kwiaty mają 4-działkowy kielich, bladożółte, nabiegłe fiołkowymi żyłkami płatki korony, 1 słupek i 6 pręcików. Zebrane są w szczytowe kwiatostany. Owoce gładkie, wydłużone i spiczasto zakończone łuszczyny z obosiecznym dzióbkiem.

Biologia i występowanie

Rośnie dziko w basenie Morza Śródziemnego, nad Morzem Czarnym (Bułgaria, Krym), w Afryce (Czad), w Azji Zachodniej, na Kaukazie, Zakaukaziu, w Turkmenistanie. Rozprzestrzenił się też jako gatunek zawleczony lub uciekinier z uprawy w wielu innych rejonach świata: w pozostałych rejonach Europy, w Afryce Południowej, Indiach, w Australii i na Nowej Zelandii, w Ameryce Północnej. W Polsce jest czasami (rzadko) uprawiany i przejściowo dziczejący (efemerofit).

Warzywo – liście spożywane mogą być jako warzywo, zazwyczaj w postaci sałatki. M. Zohary, jeden z badaczy roślin biblijnych uważa, że o tę roślinę chodzi w wersecie 2 Księgi Królewskiej (4,39): „Jeden zaś wyszedł na pole, aby nazbierać jarzyn”. Roślina przyprawowa, używana do produkcji musztardy oraz jako zamiennik pieprzu. Z nasion otrzymuje się olej. Jest rośliną leczniczą.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:52:42]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985478. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.