Wirtualny atlas roślin: Goryczka śniegowa / Gentiana nivalis

Goryczka śniegowa (Gentiana nivalis L.) – gatunek rośliny należącej do rodziny goryczkowatych. Występuje Ameryce Północnej i na Grenlandii, oraz w górach Europy i Azji Mniejszej. W Polsce rośnie wyłącznie w Tatrach (liczba jej stanowisk nie przekracza 50). Na Słowacji jest szerzej rozprzestrzeniona.

Łodyga dochodzi do 10 cm wysokości. Cienka, kanciasta, delikatna, rozgałęziona lub nie rozgałęziona, naga. Roślina nie tworzy pędów płonnych. Liście ulistnienie nakrzyżległe. Liście różyczkowe eliptyczne, o długości 5–10 mm, wrastające na krótkim i oskrzydlonym ogonku. Liście łodygowe krótsze od różyczkowych i zrośnięte po dwa nasadami. Kwiaty wyrastają na szczytach łodygi, oraz w kątach górnych liść. Mają długość ok. 1,2–2 cm, są intensywnie niebieskie (szafirowe), korona o wąskiej rurce, zrośnięta z 5 płatków. Płatki te w pełnym słońcu talerzykowato rozchylają się. Kielich zrosły, o 5 wyraźnych, zaostrzonych i nieoskrzydlonych ząbkach. Owoc błoniasta torebka. Nasiona z listewkami na powierzchni są liczne i drobne.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Siedlisko: skały, żwirki i murawy, hale. Preferuje podłoże wapienne. W Tatrach występuje w piętrze kosówki i piętrze alpejskim, z rzadka również w reglu górnym.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-01-15 00:10:03]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=69328032. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.