Wirtualny atlas roślin: Sit skupiony / Juncus conglomeratus

Sit skupiony (Juncus conglomeratus L.) – kępowa roślina wieloletnia z rośliny sitowatych. Zasięg obejmuje północno-zachodnie krańce Afryki, niemal całą Europę i rejon Kaukazu. Zawleczony zdziczał w Australii, na Nowej Zelandii i w Ameryce Północnej. W Polsce gatunek pospolity (rzadszy tylko w północno-wschodnich krańcach kraju). Rośnie w miejscach wilgotnych, w górach po regiel górny.

Pokrój tworzy duże, gęste kępy do 1,2 m wysokości z gęstą wiązką korzeni. Łodygi szydlaste, bezkolankowe, żywozielone, częściowo wypełnione rdzeniem (rdzeń ciągły, nieprzerywany), u nasady (poniżej poziomu gruntu) otulone łuskowatymi, brunatnymi pochwami. Łodygi pod kwiatostanem są żeberkowane, podczas gdy u podobnego situ rozpierzchłego są one gładkie. Liście wyłącznie odziomkowe, szydlaste, podobne do łodyg. Kwiatostan gęsta, kulista wierzchotka szczytowa. Wygląda na boczną ponieważ u nasady wyrasta jako przedłużenie łodygi przysadka. Kwiat drobny, długości 2–2,5 mm, okwiat rdzawy, pręcików 3–6. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Owoc torebka jajowata, z małym dzióbkiem na czubku.

Biologia i występowanie

Rośnie na podmokłych łąkach i pastwiskach na glebach ciężkich i słabo przewietrzanych (poniżej 10% zawartości powietrza). Ekspansywny na siedliskach wilgotnych nazbyt intensywnie wypasanych lub wydeptywanych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 03:41:16]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73505960. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.