Wirtualny atlas roślin: Kokoryczka okółkowa / Polygonatum verticillatum

Kokoryczka okółkowa (Polygonatum verticillatum) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny szparagowatych (według systemu APG III z 2009). W Polsce roślina dość rozpowszechniona, ale częściej spotykana tylko na południu oraz w części północno-wschodniej kraju.

Łodyga wzniesiona i kanciasta o wysokości przeważnie 50-80 cm, wyjątkowo do 100 cm. Nie rozgałęzia się, przeważnie jest naga. Wyrasta z czołgającego się kłącza. Liście mają równowąski lub podługowaty kształt i blaszkę liściową o szorstkich brzegach. Bezogonkowe, tworzą na łodydze okółki, w każdym okółku 3-7 liści. Kwiaty zwisające kwiaty o długości do 2,5 cm wyrastają na szypułkach w kątach okółków liściowych, w liczbie 1-7 w jednym okółku. Mają 6-ząbkowy, rurkowaty okwiat białej barwy o długości 5-10 mm. 6 pręcików. Roślina kwitnie od maja do czerwca. Owoc jagoda z kilkoma nasionami. Dojrzała ma czerwony kolor.

Biologia i występowanie

Występuje w cienistych lasach i zaroślach. W górach bardziej rozpowszechniona, niż na niżu. Geofit. Gatunek charakterystyczny dla Cl. Betulo-Adenostyletea. Roślina trująca Trujący jest cały pęd nadziemny.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2020-10-18 09:34:28]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=61073407. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-10-01].
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.