Wirtualny atlas roślin: Kokoryczka okółkowa / Polygonatum verticillatum

Kokoryczka okółkowa (Polygonatum verticillatum) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny szparagowatych. Występuje w dużej części Europy, choć bez jej krańców północnych, wschodnich, południowych i zachodnich, w Azji Mniejszej i na Kaukazie, w Himalajach, południowych i środkowych Chinach. W Polsce rozpowszechniona na południu, zwłaszcza w górach, poza tym rozproszona na północy w pasie pojezierzy. W środkowej części kraju ma pojedyncze stanowiska.

Łodyga wzniesiona i kanciasta o wysokości przeważnie 50–80 cm, wyjątkowo do 100 cm. Nie rozgałęzia się, przeważnie jest naga. Wyrasta z czołgającego się kłącza. Liście mają równowąski lub podługowaty kształt i blaszkę liściową o szorstkich brzegach. Bezogonkowe, tworzą na łodydze okółki, w każdym okółku 3–7 liści. Kwiaty zwisające kwiaty o długości do 2,5 cm wyrastają na szypułkach w kątach okółków liściowych, w liczbie 1–7 w jednym okółku. Mają 6-ząbkowy, rurkowaty okwiat białej barwy o długości 5–10 mm. 6 pręcików. Roślina kwitnie od maja do czerwca. Owoce jagody z kilkoma nasionami, po dojrzeniu koloru czerwonego.

Biologia i występowanie

Występuje w cienistych lasach i zaroślach. W górach bardziej rozpowszechniona niż na niżu. Geofit. Gatunek charakterystyczny dla Cl. Betulo-Adenostyletea. Roślina trująca Trujący jest cały pęd nadziemny.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 20:53:41]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73503348. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.