Wierzba szara, łoza (Salix cinerea) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Rodzime obszary jej występowania to Azja i Europa, rozprzestrzeniła się również w Australii i Nowej Zelandii. W wielu krajach jest uprawiana. W Polsce gatunek pospolity w stanie naturalnym na całym niżu.
Zarasta wilgotne, nieużytkowane łąki, torfowiska, brzegi wód. W górach występuje po regiel dolny. Fanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl/O/All. Alnetea glutinosae i Ass. Salicetum pentandro-cinereae. Kwitnie od marca do kwietnia, zwykle przed rozwojem liści, jest rośliną owadopylną i miododajną. Nasiona rozsiewane przez wiatr.
Czasami uprawiana jako roślina ozdobna w naturalnej formie krzewiastej lub piennej (szczepiona na pniu innego gatunku wierzby). Szczególnie nadaje się do obsadzania brzegów oczek wodnych. Forma pienna może również stanowić dekorację trawnika. Sposób uprawy: Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, potrzebuje natomiast stale wilgotnego podłoża. Preferuje stanowiska słoneczne. Aby powstała ładna i gęsta korona, należy ją systematycznie przycinać.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:39:23]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986068. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.