Solanka kolczysta (Salsola kali L.) – gatunek rośliny z rodziny szarłatowatych, w XX wieku w wyodrębnianej rodzinie komosowatych. Występuje w Europie, Azji i północnej Afryce, jako roślina zawleczona i zdziczała rośnie także w Ameryce Północnej. W Polsce rośnie głównie na nizinach.
Roślina jednoroczna, halofit. Rośnie na piaskach i solniskach. Kwitnie od lipca do września. Liczba chromosomów 2n = 36. Nasiona rozsiewane są przez wiatr. Na pustyniach wiatr pędzi zeschnięte pędy tej rośliny wraz z nasionami, w ten sposób je rozsiewając. Są to tzw. biegacze pustynne. Roślina o działaniu alergicznym. Przy bezpośrednim kontakcie ze skórą może powodować zapalenie skóry. Jej ostre kolce przebijają skórę i stymulują reakcję uczuleniową. U osób uczulonych powoduje astmę, alergiczny nieżyt nosa i alergiczne zapalenie spojówek.
Zawiera dużą ilość soli mineralnych. W krajach Azji Zachodniej popiół pozostały po spaleniu solanki kolczystej mieszano z oliwą z oliwek i otrzymywano w ten sposób ług używany do mycia i prania. W tym samym celu używano także solanki bezbronnej lub solirodu krzaczastego. W Biblii znajdują się w 3 miejscach odniesienia do takiego zastosowania ługu: (Jr 2,22, Ml 3,2, Dn 13,17).
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:42:25]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987331. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.