Wirtualny atlas roślin: Starzec gajowy / Senecio nemorensis

Starzec gajowy (Senecio nemorensis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w środkowej i południowo-wschodniej Europie oraz w strefie umiarkowanej Azji, w jej wschodniej części sięgając na południu po Wietnam. W Polsce jest pospolity w Karpatach i Sudetach, rzadko natomiast na niżu – na Śląsku, Wyżynie Małopolskiej, Wyżynie Lubelskiej i w Kotlinie Sandomierskiej.

Łodyga wzniesiona, górą rozgałęziona, do 1,5 m wysokości. Charakterystyczną cechą różniącą od starca Fuchsa jest owłosienie łodygi w jej górnej części oraz brak czerwonego wybarwienia – cała jest zielona. Łodyga aż po kwiatostan jest gęsto ulistniona. Pod ziemią roślina posiada ukośne kłącze. Liście eliptyczne, ostre, piłkowanoząbkowane, zwężone w wyraźny, oskrzydlony ogonek. Ząbki liści są proste i niezagięte na szczycie. Dolne liście mają nasady nagle ściągnięte i zbiegające po ogonku. Środkowe i górne liście z szeroko oskrzydlonym ogonkiem i często o uszkowatych nasadach. Górne liście niewiele tylko mniejsze od dolnych, natomiast podsadki znacznie różnią się kształtem i wielkością. Liście na dolnej stronie są owłosione. Kwiaty koszyczki kwiatowe o średnicy 18-25 mm, zebrane w parasolowaty podbaldach. Walcowata i jednorzędowa okrywa koszyczków o długości 6-8 mm składa się zazwyczaj z 8-13 owłosionych listków. Również szypułki koszyczków są owłosione. U podstawy koszyczków znajdują się dodatkowe, skrętolegle ustawione listki. Na dnie koszyczków plewinki. Puch kielichowy żółtawy. Kwiaty siarkowożółte. Brzeżnych kwiatów języczkowych zwykle 5. Owoc naga niełupka o długości 7-8 mm z puchem kielichowym w postaci włosków.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwiaty kwitną od lipca do września, zapylane są przez muchówki, lub dochodzi do samozapylenia. Rośnie w lasach, zrębach, nad potokami, w ziołoroślach. Występuje na różnych podłożach. W Tatrach występuje po piętro alpejskie, głównie jednak w reglu dolnym i górnym. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Betulo-Adenostyletea. Liczba chromosomów 2n= 40.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:57:15]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986485. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.