Starzec gajowy (Senecio nemorensis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w środkowej i południowo-wschodniej Europie oraz w strefie umiarkowanej Azji, w jej wschodniej części sięgając na południu po Wietnam. W Polsce jest pospolity w Karpatach i Sudetach, rzadko natomiast na niżu – na Śląsku, Wyżynie Małopolskiej, Wyżynie Lubelskiej i w Kotlinie Sandomierskiej.
Bylina, hemikryptofit. Kwiaty kwitną od lipca do września, zapylane są przez muchówki, lub dochodzi do samozapylenia. Rośnie w lasach, zrębach, nad potokami, w ziołoroślach. Występuje na różnych podłożach. W Tatrach występuje po piętro alpejskie, głównie jednak w reglu dolnym i górnym. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Betulo-Adenostyletea. Liczba chromosomów 2n= 40.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:57:15]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986485. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.