Wirtualny atlas roślin: Starzec leśny / Senecio sylvaticus

Starzec leśny (Senecio sylvaticus L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae Dumort.). Występuje w Europie i Azji, a także w Ameryce Północnej, gdzie został introdukowany i jest gatunkiem inwazyjnym. W Polsce jest pospolity na obszarze całego kraju, zarówno na niżu jak i w górach.

Łodyga prosta o wysokości od 15 do 80 cm, nieznacznie wełnisto owłosiona, bez gruczołków. Liście przerywano pierzaste, o długości do 12 cm, nierówno ząbkowane, dolne na oskrzydlonych ogonkach, a górne siedzące z nasadą. Rozmieszczone w dość równych odstępach wzdłuż łodygi. Kwiaty koszyczki w postaci luźnej, baldachokształtnej wiechy; okrywa koszyczka wąskodzwonokowata. Listki okrywy najczęściej w liczbie 13, o kształcie lancetowatym – zewnętrzne małe, przylegające, nagie, krótko owłosione. W koszyczku najczęściej osiem języczkowatych, zwiniętych kwiatów barwy jasnożółtej. Owoc niełupka owłosiona przylegle.

Biologia i występowanie

Roślina roczna. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Gatunek o szerokiej amplitudzie siedliskowej, występuje zarówno na glebach suchych jak i świeżych, średnio żyznych, o odczynie lekko kwaśnym.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:57:24]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987396. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.