Koniopłoch łąkowy Silaum silaus

Pokrój naga roślina zielna osiągająca od 40 do 100 cm wysokości. Łodyga pod ziemią w postaci grubego, wielogłowego kłącza z tuniką tworzoną z pozostałości nasad liści. Nadziemna łodyga pełna, w dolnej części obła i tylko kreskowana, w górze kanciasta i rozgałęziona. Liście skupione w dolnej części pędu, gdzie liście są długoogonkowe, u nasady pochwiasto rozszerzone, z blaszką 2–4-krotnie pierzasto złożoną z lancetowatych, zaostrzonych, obustronnie zwężonych listków o zagiętym i nieco szorstkim brzegu. Wyższe liście mają pochwy nierozdęte i blaszki słabo podzielone, najwyższe liście są zredukowane do łusek. Kwiaty zebrane w baldaszki, a te w liczbie 5–10 (rzadziej do 25) tworzą baldach złożony. Pod kwiatostanem brak pokryw lub co najwyżej jest jedna–dwie. Pokrywek jest wiele, są lancetowate i wąsko obłonione. Kwiaty drobne, z płatkami korony zielonawożółtymi, na szczycie wyciętymi i z łatką. Brzeg kielicha niewyraźny. Owoce rozłupnie rozpadające się na dwie jajowate rozłupki o długości ok. 4 mm i szerokości 2 mm, po dojrzeniu z nieco oskrzydlonymi żebrami.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do września, przedprątne kwiaty zapylane są przez motyle. Rośnie na wilgotnych łąkach. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Molinion caeruleae i Ass. Sanguisorbo-Silaetum (wymaga dalszych badań). Liczba chromosomów 2n = 22.