Wirtualny atlas roślin: Rumian polny / Anthemis arvensis

Rumian polny (Anthemis arvensis L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych.

Łodyga wzniesiona, rozgałęziająca się od samej nasady; naga lub rzadko przylegająco owłosiona. Zwykle o wysokości 15–50 cm. Liście podwójnie pierzastodzielne o równowąskich, oddalonych od siebie odcinkach, 1-3-ząbkowych i delikatnie owłosionych. Kwiaty zebrane w drobne koszyczki o średnicy 20–35 mm rosnące na długich szypułkach. Listki okrywy koszyczków z błoniastym obrzeżeniem. Wąskolancetowate plewinki zwężające się w ość – zagięte, jednonerwowe i występujące na całym dnie koszyczka. Dno koszyczka jest silnie wypukłe, a podczas dojrzewania owoców staje się stożkowe lub walcowate. Brzeżne kwiaty języczkowe (słupkowe) są białe, wewnętrzne – rurkowate (obupłciowe) są żółte. Kwitnienie od maja do października. Owoce tępokanciaste, żółtawoszare, podłużnie żeberkowane niełupki bez guzków, osiągające 2–2,5 mm długości i 1,5 mm szerokości.

Biologia i występowanie

Rodzimy obszar jego zasięgu obejmuje niemal całą Europę, Afrykę Północną (Algieria, Tunezja), wyspy Kanaryjskie, Azję Zachodnią, Kaukaz i Arabię Saudyjską. Rozprzestrzenił się jako gatunek zawleczony lub uciekinier z upraw również na Azorach, w Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej. W Polsce jest pospolitym na całym obszarze archeofitem. Roślina jednoroczna (zarówno ozima, jak i jara). Siedlisko: miejsca ruderalne, przydroża. W uprawach rolnych jest chwastem, licznie występuje na ścierniskach, preferuje uprawy ozimego żyta. Preferuje gleby lekkie, kwaśne i bogate w azot, jest rośliną wskaźnikową gleb ubogich w wapń. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Centauretalia cyanii. Liczba chromosomów 2n = 18.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 00:41:42]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74547063. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.