Owsica łąkowa Helictotrichon pratense

Owsica łąkowa (Helictotrichon pratense (L.) Pilg., właśc. Helictochloa pratensis (L.) Romero Zarco) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w Europie i południowo-zachodniej Azji. W Polsce rośnie najliczniej na Wyżynie Małopolskiej oraz nad dolną Wisłą.

Pokrój wieloletnia trawa kępkowa. Łodyga źdźbło do 1 m wysokości. Liście blaszki liści odziomkowych często wpół złożone, szerokości 2-4 mm. Języczek liściowy długości 2-7 mm. Kwiaty zebrane w jasnozielone lub żółtawe, jasnofioletowo nabiegłe, 3-5-kwiatowe kłoski długości około 2 cm, te z kolei zebrane w wiechę długości 10-20 cm. Oś kłoska pod kwiatami pokryta włoskami długości 1-1,5 mm. Plewy 3-nerwowe. Plewa górna długości 13-18 mm. Ość plewki dolnej w dole taśmowato spłaszczona i skręcona. Owoce ziarniaki.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Rośnie w murawach kserotermicznych. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Gatunek charakterystyczny klasy Festuco-Brometea.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-02-19 00:17:04]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=69620619. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki fioletowe
      • płatki żółte
      • płatki zielone
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
  • ogólne
    • bylina
    • trawa
  • siedlisko
    • murawy