Wirtualny atlas roślin: Jeżyna długopręcikowa / Rubus praecox

Jeżyna długopręcikowa (Rubus praecox Bertol.) – gatunek rośliny z rodziny różowatych.

Pokrój krzew o wysokości do 150 cm. Łodyga pędy nadziemne długie i mocne, przegięte łukowato. Liście 5- listkowe o listkach szerokich, piłkowanych, nagich wierzchem, spodem biało, filcowato owłosionych. Pręciki znacznie dłuższe od słupka. Kwiaty białe lub różowawe, zebrane w wiechę. Gałązki wiechy grube, kosmato owłosione. Owoce pestkowiec.

Biologia i występowanie

Występuje w Europie i południowo-zachodniej Azji. W Europie północna granica zasięgu biegnie przez Francję, Niemcy i Polskę. W Polsce rośnie głównie we wschodniej części Karpat, poza nimi zanotowano tylko pojedyncze jej stanowiska na Roztoczu, Śląsku i w Sudetach. W Karpatach do 2008 r. podano około 10 stanowisk: w Beskidzie Niskim między Bednarką a Wolą Cieklińską i Szymbarkiem, w Dołach Jasielsko-Sanockich, na Pogórzu Przemyskim oraz na Pogórzu Strzyżowskim. Roślina dwuletnia, nanofanerofit. Rośnie na nieużytkowanych łąkach, pastwiskach, miedzach, poboczach i nasypach dróg. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Liczba chromosomów 2n=28. Niemal na wszystkich stanowiskach tworzy duże kępy.

W Polsce gatunek ten nie podlega ochronie. Jego zagrożenie jest trudne do określenia, nie posiadamy bowiem informacji jak rozprzestrzeniony był ten gatunek w Polsce dawniej. Najliczniejsze stanowisko znajduje się w Szymbarku, gdzie zajmuje powierzchnię ok. 3 ary, niestety zajmowany przez ten gatunek jeżyny teren został zalesiony. Wskazane byłoby ogrodzenie stanowisk zajmowanych przez ten gatunek i zaprzestanie jego wypalania.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-06-18 00:19:19]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70589692. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.