Wirtualny atlas roślin: Wiązowiec południowy / Celtis australis

Wiązowiec południowy (Celtis australis) – gatunek drzewa z rodziny konopiowatych. Naturalnie występuje w Azji Zachodniej, Afryce Północnej i na południu Europy. Sadzone coraz częściej m.in. w Europie Środkowej, na obszarach o łagodnej zimie, jako drzewo ozdobne i uliczne. Owoce ma jadalne, dość smaczne i słodkie.

Pokrój korona kuliście sklepiona, często bardzo rozłożysta, albo zwieszająca się na jedną stronę. Osiąga 20-25 metrów wysokości. Liście długości 5-15 cm, lancetowato-podłużne albo podłużno-owalne, z bardzo długim, smukłym wierzchołkiem i ostro ząbkowanym brzegiem – ząbki skierowane ku przodowi. Nasada liścia zaokrąglona i prawie całobrzega, nieco falista. Liście na wierzchu lekko, szorstko owłosione, matowe i ciemnozielone, a od spodu jaśniejsze i jedynie delikatnie, białawo owłosione, szczególnie wzdłuż linii nerwów. Ogonek liściowy ma 1-1,5 cm długości. Wierzchołki liścia są często skręcone, szczególnie zaraz po rozwinięciu się. Kwiaty niepozorne, żółtawozielone. Kwitnie od marca do kwietnia. Owoce pestkowce. Występują pojedynczo na długich szypułkach, wyrastających z pachwin liści. Są kulisto-podłużne, o grubości około 1 cm, w stanie dojrzałym brunatnoczerwone do czarnych. Pień kora Gładka, równa, ołowianoszara lub bladobrunatnawa, bez wydatnej sieci bruzdek.

Biologia i występowanie

Drzewo zaliczane do tzw. żelaznych. Często sadzone w parkach i ogrodach. Odporne na choroby i zmiany klimatyczne. Drewno bardzo twarde.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:40:03]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987219. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.