Ramienica delikatna Chara virgata

Ramienica delikatna (Chara virgata) – gatunek ramienicy. Polska nazwa gatunkowa nawiązuje do nazwy naukowej Chara delicatula C. Agardh 1824, która została uznana za synonimiczną wobec Ch. virgata Kütz. 1834., ale wciąż jest często stosowana w polskiej literaturze naukowej, podczas gdy gatunek opisany jako Chara delicatula Desv. 1810 jest synonimem Ch. aspera Willd.

PokrójMały makroglon (do kilkunastu – wyjątkowo 30–40 – cm długości) o silnie rozgałęzionej plesze. Cienka (0,3-0,6 mm średnicy) nibyłodyga, cienkie nibyliście i krótkich (ok. 1 cm) międzywęźlach. Plecha od żywozielonej do szarozielonej, w zależności od stopnia inkrustowania węglanem wapnia, przez które jest krucha i delikatna. Tworzy różnego kształtu bulwki chwytnikowe. Często buduje wyraźne, niewielkie kępy. Roślina jednopienna. OkorowanieTrójrzędowe. Rzędy główne przeważają nad bocznymi, choć w dolnych odcinkach mniej wyraźnie. NibyliścieKrótkie (1–2 cm), choć zwykle dłuższe od międzywęźli i cienkie. W pewnych warunkach jednak mogą być znacznie od nich krótsze, zwłaszcza płodne. Proste, rzadko wygięte ku środkowi. 4–9 (częściej 5–7) członów. 6–8 w okółku. Ostatnie, 2– 3-komórkowe człony krótkie, nieokorowane i zaostrzone. NibylistkiWewnętrzne wykształcone wyraźniej niż zewnętrzne. Na płodnych nibyliściach wewnętrzne zwykle, choć nie zawsze, dłuższe od lęgni i cienkie, podczas gdy na zewnątrz słabiej wykształcone. Na nibyliściach płonnych wykształcone nierównomiernie, bardzo krótkie i cienkie, czasem wręcz brak. KolceBardzo małe. Brodawkowate – na szczytowym międzywęźlu kuliste i najwyraźniejsze. Na pozostałych słabiej wykształcone, a na dolnych wręcz może być brak. PrzylistkiZróżnicowane. W dwurzędowych okółkach. Zwykle w górnym okółku dłuższe (o długości takiej jak średnica nibyłodygi) i zaostrzone, wygięte łukowato ku górze, a w dolnym brodawkowate. Rzadziej oba okółki brodawkowate, mało zróżnicowane. PlemniePojedyncze. Zazwyczaj w trzech pierwszych węzłach nibyliści. Pomarańczowe. Wyraźnie mniejsze od lęgni (do 350 µm średnicy). LęgniePojedyncze. Zazwyczaj w trzech pierwszych węzłach nibyliści. Zielone, ewentualnie pomarańczowe. Koronka w kształcie ściętego stożka, wyraźnie zamknięta. Do 1,1 mm długości i 0,7 mm szerokości. Oospory czarne. ZmiennośćW wodach płytkich zwykle bardziej kępiasta, w głębszych wodach bądź na silnie uwodnionym podłożu organicznym formy bardziej wydłużone, o dłuższych międzywęźlach, ale krótszych nibyliściach. Podobne gatunkiRamienica szorstka, ramienica krucha

Biologia i występowanie

Gatunek tak słodkowodny, jak i słonawowodny. Występuje w wodach różnych typów, od strumieni, przez zbiorniki astatyczne, torfianki, jeziora, aż po morza. Występuje głównie w jeziorach o umiarkowanej trofii. W układzie pasowym roślinności wodnej może zajmować zarówno najgłębszą strefę fitolitoralu (pod warunkiem małej mętności), jak i sięgać wypłyceń przy samym brzegu. Tworzy zespół roślinny Charetum delicatulae. WystępowanieWystępuje w większej części Europy (w tym w Bałtyku), na Grenlandii, Alasce i Nowej Zelandii. W Polsce częstsza na zachodzie i północy.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-04-04 00:24:37]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62829342. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Anders Langangen: Chara virgata Kützing (ang.). AlgaeBase. [dostęp 2012-01-04].
  • Mariusz Pełechaty, Andrzej Pukacz: Klucz do oznaczania gatunków ramienic (Characeae) w rzekach i jeziorach. Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska / Wydawnictwo Naukowe Gabriel Borowski, 2008, s. 37–39, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-7217-200-5.
  • Friedrich Traugott Kützing. Beschreibung einiger neuer Arten der Gattung Chara. „Flora”, s. 705–707, 1834. 
  • Marek Kraska: 3110 – Jeziora lobeliowe. W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. T. 2: Wody słodkie i torfowiska. Ministerstwo Środowiska, s. 29–36. ISBN 83-86564-43-1.
  • Ryszard Piotrowicz: 3140 – Twardowodne oligo– i mezotroficzne zbiorniki z podwodnymi łąkami ramienic Charetea. W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. T. 2: Wody słodkie i torfowiska. Ministerstwo Środowiska, s. 48–58. ISBN 83-86564-43-1.
  • ogólne
    • roślina wodna
    • czerwona lista roślin i grzybów Polski
    • Natura 2000