Ramienica kolczasta Chara aculeolata

PokrójStosunkowo duży makroglon (do 80 cm długości) o słabo rozgałęzionej plesze. Gruba (0,6-1,8 mm średnicy) nibyłodyga i nibyliście, a międzywęźla o zmiennej długości (1–10 cm). Plecha szarozielona, zielonopomarańczowa lub zielona, zwykle silnie inkrustowana węglanem wapnia. Wytwarza bulwki chwytnikowe. Roślina jednopienna. OkorowanieDwurzędowe, zmienne, czasem trzyrzędowe. Rzędy główne wyraźnie przeważają nad bocznymi. NibyliścieDługie (1,5–8 cm) i cienkie (0,5 mm średnicy). Rzadko dłuższe od międzywęźli. Wygięte na zewnątrz. 7–12 (zwykle 8) w okółku. 5–7 członów, z których ostatni, zwykle jedno- lub dwukomórkowy, nieokorowany i szerszy od okorowanych. NibylistkiZwykle widoczne gołym okiem, długie i cienkie, przy czym zewnętrzne zwykle krótsze od wewnętrznych (na płonnych nibyliściach, zwłaszcza w pierwszych węzłach, zróżnicowanie mniejsze). Wewnętrzne dłuższe od lęgni i tępo zakończone. KolceZmienne. O nieregularnych kształtach od małych, brodawkowatych po długie, igłowate. Pojedyncze, choć czasem po dwa, trzy w pęczku. W dolnych międzywęźlach słabiej wykształcone. PrzylistkiBardzo zmienne. W dwurzędowych okółkach. Zwykle w górnym okółku dłuższe (wałeczkowate lub wałeczkowato-igiełkowate), a w dolnym brodawkowate. Rzadziej oba okółki mało zróżnicowane – wałeczkowato-igiełkowate. PlemniePojedyncze. Zazwyczaj w trzech, pięciu pierwszych węzłach nibyliści. Pomarańczowe. Dość duże i widoczne gołym okiem (0,5 mm średnicy), dwukrotnie mniejsze od lęgni. LęgniePojedyncze. Zazwyczaj w trzech, pięciu pierwszych węzłach nibyliści. Jasnobrązowe. Koronka duża (0,2 mm wysokości), lekko rozchylona, o gładkich krawędziach. Oospory ciemnobrązowe. ZmiennośćGatunek bardzo zmienny. W wodach płytkich, w strefie falowania, zwykle mniejsze i delikatniejsze, zielone lub zielonopomarańczowe, w głębszych wodach formy bardziej wydłużone, zielone lub szarozielone. Podobne gatunkiRamienica omszona, ramienica zwyczajna

Biologia i występowanie

Gatunek zasadniczo słodkowodny, ale znosi niewielkie zasolenie. Nie występuje w wodach szybko płynących. Występuje głównie w jeziorach o niezbyt wysokiej trofii (mezotroficzne lub słabo eutroficzne), o zasadowych wodach. Zwykle w wodach płytkich litoralu (sięga 4 m głębokości), na mulistym podłożu. Może występować w małych zbiornikach (w tym w torfiankach), a nawet rowach. Tworzy zespół roślinny Charetum aculeolatae w postaci zwartej łąki ramienicowej. WystępowanieWystępuje w większej w Europie. W Polsce w całym kraju, choć rzadka.