Sit alpejski Juncus alpinoarticulatus

Sit alpejski (Juncus alpinoarticulatus Chaix) – gatunek rośliny z rodziny sitowatych. Występuje na półkuli północnej w strefie klimatów umiarkowanych. W Polsce rośnie w rozproszeniu na obszarze całego kraju.

Łodyga cienka, o wysokości 10-60 cm. Liście słabo spłaszczone, sitowate, przegradzane. Kwiaty ciemnobrunatne, o długości 2-2,5 mm, zebrane w główki o szerokości 3-4 mm. Wewnętrzne działki okwiatu tępe, zaokrąglone. Zewnętrzne działki okwiatu wybiegające pod wierzchołkiem w drobny kolec na grzbiecie. Sześć pręcików. Owoc podłużna, czerwonobrunatna lub czarnobrunatna, jednokomorowa torebka, nie krótsza od działek, tępawa na zwężonym szczycie, z maleńkim dzióbkiem.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Rośnie na torfowiskach i brzegach wód. Liczba chromosomów 2n = 40. Gatunek charakterystyczny torfowisk mszysto-turzycowych i mszarów z klasy Scheuchzerio-Caricetalia nigrae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:57:51]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72196540. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • główka
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
    • kolor owoców
      • czarne
      • brązowe
      • czerwone
  • ogólne
    • bylina
  • siedlisko
    • Brzegi wód
    • Torfowisk