Wirtualny atlas roślin: Sit bałtycki / Juncus balticus

Sit bałtycki (Juncus balticus Willd.) – gatunek rośliny z rodziny sitowatych. Występuje w Europie, Ameryce Północnej i Południowej. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie tylko na wybrzeżu Bałtyku.

Łodyga gładka, sztywna, o przerywanym rdzeniu, o wysokości 25-70 cm. Liście pochwy liściowe brunatnożółte, lśniące. Liście obłe, szydlaste, sitowate, podobne do łodygi. Kwiaty o długości 3-5 mm, zebrane w dużą, luźną, 7-20-kwiatową rozrzutkę. Działki okwiatu jednakowe, ostre, brunatne, z zielonym paskiem na grzbiecie i białym brzegiem, krótsze od torebki. Podsadka długa, obła, stanowiąca jakby pozorne przedłużenie łodygi. Sześć pręcików. Owoc jajowata torebka z ząbkiem na szczycie.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit lub geofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Rośnie na słonych łąkach i piaskach nadmorskich. Liczba chromosomów 2n = 80, 84.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:58:27]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72196541. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.