Wirtualny atlas roślin: Rdestnica Berchtolda / Potamogeton berchtoldii

Rdestnica Berchtolda (Potamogeton berchtoldii Fieber) – gatunek rośliny z rodziny rdestnicowatych. Występuje na półkuli północnej w strefie klimatów umiarkowanych. W Polsce rośnie w rozproszeniu na terenie całego kraju. Stanowiska tej rdestnicy sięgają wysoko: jej okazy znaleziono w Tatrach m. in. w Małym Morskim Oku i Małym Żabim Oku (zbiorniki w grupie Rybich Stawków, ok. 1390 m n.p.m.), a w Morskim Oku (1395 m n.p.m.) gatunek ten tworzy niewielkie płaty przybrzeżnych, podwodnych łąk.

Łodyga o długości 20-100 cm, rozgałęziona w górnej części. Liście zanurzone, jednakowe, równowąskie, siedzące, wielonerwowe, o szerokości 0,5-3 mm. Liście u nasady sieciowato unerwione. Nerwy boczne łączą się z nerwem środkowym pod kątem prostym, 0,5-1 mm pod szczytem. Nerw środkowy otoczony przez kilka rzędów podłużnych, prześwitujących komórek. Węzły na łodydze z dwoma guzkami. Języczek liściowy otwarty, podwinięty. Kwiaty zebrane w kłosy. Szypuły dwa-trzy razy dłuższe od kłosa. Owoc ukośnie elipsoidalny, z kilem na grzbiecie i wycięciem na stronie brzusznej.

Biologia i występowanie

Bylina, hydrofit. Kwitnie od lipca do września. Rośnie w wodach. Liczba chromosomów 2n =26.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 22:47:53]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=76122839. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.