Wirtualny atlas roślin: Stokłosa łuskowata / Bromus squarrosus

Stokłosa łuskowata (Bromus squarrosus L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w południowej Europie i południowo-zachodniej Azji. Ponadto zawleczony do Afryki, Ameryki, Australii i północnej Europy. W Polsce jest gatunkiem zadomowionym, po raz pierwszy zanotowany w 1911 roku.

Pokrój jednoroczna lub dwuletnia trawa o wysokości od 30 do 60 cm, rosnąca w luźnych kępkach lub pojedynczo. Liście pochwa liściowa zamknięte, w dolnej części owłosiona. Blaszki dolnych liście silnie owłosione, górne liście luźno owłosione. Kwiaty zebrane w równowąskie wiechę długości 10–20 cm, luźno skupione, zwisające. Gałązki wiechy o długości 3–15 cm, z 1 lub dwoma kłosami. Plewa dolna jednonerwowa, górna – trójnerwowa. Plewka dolna 3–5 nerwowa, górna – 5–9. Owoce ziarniaki.

Biologia i występowanie

Roślina dwuletnia lub jednoroczna, hemikryptofit. Rośnie na obszarach ruderalnych, słabo porośniętych, dobrze nasłonecznionych i suchych. Kwitnie od maja do czerwca.

Stokłosa łuskowata nie ma znaczenia użytkowego, nie jest też chwastem w uprawach traw paszowych, gdyż występuje na obszarach traktowanych jako nieużytki i silnie przekształconych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-29 05:20:49]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75003857. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.