Stokłosa łuskowata Bromus squarrosus

Stokłosa łuskowata (Bromus squarrosus L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w południowej Europie i południowo-zachodniej Azji. Ponadto zawleczony do Afryki, Ameryki, Australii i północnej Europy. W Polsce jest gatunkiem zadomowionym, po raz pierwszy zanotowany w 1911 roku.

Pokrój jednoroczna lub dwuletnia trawa o wysokości od 30 do 60 cm, rosnąca w luźnych kępkach lub pojedynczo. Liście pochwa liściowa zamknięte, w dolnej części owłosiona. Blaszki dolnych liście silnie owłosione, górne liście luźno owłosione. Kwiaty zebrane w równowąskie wiechę długości 10-20 cm, luźno skupione, zwisające. Gałązki wiechy o długości 3-15 cm, z 1 lub dwoma kłosami. Plewa dolna jednonerwowa, górna – trójnerwowa. Plewka dolna 3-5 nerwowa, górna – 5-9. Owoce ziarniaki.

Biologia i występowanie

Roślina dwuletnia lub jednoroczna, hemikryptofit. Rośnie na obszarach ruderalnych, słabo porośniętych, dobrze nasłonecznionych i suchych. Kwitnie od maja do czerwca.

Stokłosa łuskowata nie jest wykorzystywana przez człowieka, nie stanowi jednak zagrożenia dla traw paszowych, gdyż występuje na obszarach traktowanych jako nieużytki lub zdewastowanych przez człowieka.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:08:29]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987559. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • kłos
  • ogólne
    • roślina użytkowa
    • gatunek rodzimy
    • trawa
    • roślina dwuletnia
  • siedlisko
    • nieużytki