Wirtualny atlas roślin: Antigonon cienkoogonkowy / Antigonon leptopus

Antigonon cienkoogonkowy (Antigonon leptopus Hook. & Arn.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych (Polygonaceae Juss.). Występuje naturalnie w Meksyku i Ameryce Centralnej, jednak został naturalizowany na całym świecie w strefach tropikalnej i podzwrotnikowej. Sadzony jest jako roślina ozdobna i jadalna, łatwo dziczeje z upraw.

Pokrój bylina dorastająca do 15 m wysokości. Pędy są owłosione, pnące, nieco drewniejące od dołu. Liście blaszka liściowa ma kształt od owalnego do owalnie trójkątnego. Mierzy 5–14 cm długości oraz 4–10 cm szerokości, ma sercowatą nasadę i wierzchołek od ostrego do długo spiczastego. Ogonek liściowy jest owłosiony i osiąga 10–25 mm długości. Kwiaty zebrane w grona dorastające do 4–20 cm długości, rozwijają się w kątach pędów lub na ich szczytach. Listki okwiatu mają kształt od owalnego do eliptycznego i różową barwę, mierzą do 4–8 mm długości. Pręcików jest 8 i do połowy są zrośnięte. Owoce niełupki o kształcie trójkątnie stożkowatym, osiągają 8–12 mm długości. Zamknięte są w trwałym, rozrastającym się w czasie owocowania okwiecie.

Biologia i występowanie

Rośnie w lasach, na stokach oraz brzegach rzek. Rozwija się szybko i plątaniną pędów w krótkim czasie pokrywa podporę. Kwitnie przez cały rok.

Roślina ma zastosowanie w ogrodnictwie. Bulwy osiągające do 4 kg wagi zawierają dużo skrobi i są jadalne. W Tajlandii spożywa się także panierowane i smażone młode liście i kwiaty. Kwiaty są bardzo aromatyczne – uzyskuje się z nich miód o ciemnej barwie.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-06-04 00:09:17]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70488105. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.