Wirtualny atlas roślin: Wończa pachnąca / Osmanthus fragrans

Wończa pachnąca (Osmanthus fragrans) – gatunek krzewów i małych drzew należący do rodziny oliwkowatych. Występuje on w południowo-wschodniej Azji od Himalajów przez południowe Chiny (Kuejczou, Syczuan, Junnan), Kambodżę i Tajlandię po Tajwan i południową Japonię. Jest rośliną przyprawową. W Chinach kwiat jest symbolem miast Hangzhou, Suzhou i Guilin, w Japonii zaś drzewo wończy pachnącej jest symbolem miast Kitanagoya i Yoshitomi.

Pokrój zimozielone krzewy i niewielkie drzewa osiągające zwykle 3–5 m wysokości, rzadko do 10 m. Pędy nagie. Liście naprzeciwległe, pojedyncze i ogonkowe. Blaszka liściowa eliptyczna do eliptyczno-lancetowatej, całobrzega w dolnej części i piłkowana w górnej części, zaostrzona na wierzchołku. Osiąga od 7 do 14,5 cm długości i 2,6 do 4,5 cm szerokości. Ogonek liściowy długości ok. 1 cm. Kwiaty skupione w wierzchotkowe kwiatostany skrócone do pęczków rozwijających się w kątach liści. Kwiaty wsparte są parą nieorzęsionych, szerokojajowatych przysadek. Kielich jest dzwonkowaty i składa się z czterech działek długości 1 mm. Korona tworzona jest przez cztery zrośnięte płatki, ma kolor żółtawy, żółty lub pomarańczowy i długość 3–4 mm. Pręciki są zwykle dwa, rzadko cztery, zwykle przyrośnięte do górnej części płatków i dłuższe od korony. W każdej z komór zalążni rozwijają się dwa zalążki. Owoce fioletowoczarne, elipsoidalne pestkowce o długości 1–1,5 cm.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-10-30 00:02:21]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=68572440. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.