Sit czarny (Juncus atratus) – gatunek byliny z rośliny sitowatych (Juncaceae).
Występuje w trzech izolowanych obszarach Eurazji – od Europy Wschodniej po Azję Środkową, w rejonie Kaukazu, Azji Mniejszej i Grecji oraz w Europie Środkowej (Polska, Czechy, Austria). W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie w rozproszeniu na nizinach. Bylina, hemikryptofit. Rośnie na łąkach i torfowiskach. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny łąk selernicowych ze związku Cnidion dubii.
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006, 2016) w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia VU). Znajduje się także w Polskiej czerwonej księdze roślin w kategorii EN (zagrożony).
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-28 13:23:42]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73554149. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.