Wirtualny atlas roślin: Sit chudy / Juncus tenuis

Sit chudy (Juncus tenuis) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny sitowatych. Roślina zawleczona do Europy środkowej i północnej z Ameryki Północnej. W Polsce gatunek obecnie pospolity, rozprzestrzenił się w ciągu drugiej połowy XX wieku.

Pokrój tworzy niewielkie kępy. Łodygi miękkie, od 10 do 40 cm długości. Liście płaskie, do 1,5 mm szerokości. Kwiatostan kwiaty nie skupione w główki lecz pojedynczo stojące zebrane są w szczytowy kwiatostan, u podstawy którego wyrasta przysadka, znacznie dłuższa od samego kwiatostanu. Kwiat drobny, do 4 mm długości. Listki okwiatu zielonkawo-żółte, wąskie, lancetowate. Kwitnie od czerwca do września. Owoc torebka odwrotnie jajowata, z małym dzióbkiem na czubku.

Biologia i występowanie

Naturalny zasięg występowania obejmuje rozległe obszary obu Ameryk od północnych terytoriów Kanady, poprzez Amerykę Środkową po Peru, Boliwię i Argentynę na południu. Został introdukowany i rozprzestrzenił się niemal w całej Europie, w rejonie Kaukazu i Azji Mniejszej, w Afryce południowej i na Madagaskarze, w Azji wschodniej, na Hawajach, w Australii i Nowej Zelandii. Rośnie w miejscach podmokłych, na glebach słabo przewietrzanych, zbitych. Często na przydrożach i w koleinach dróg leśnych lub łąkowych, na trawiastych plażach.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:01:21]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327465. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.