Wirtualny atlas roślin: Turzyca zgrzebłowata / Carex strigosa

Turzyca zgrzebłowata (Carex strigosa Huds.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych.

Pokrój roślina trwała, wysokości 40-100 cm, kępkowa, z krótkimi rozłogami. Liście pochwy liściowe jasnobrunatne, bez poprzecznych nerwów. Blaszki liściowe szerokie, nawet ponad 1 cm. Kwiaty kwiatostany męskie na szczycie łodygi. Kłosy żeńskie na krótkich szypułkach, rzadkokwiatowe, w liczbie 3-5, wzniesione, lub słabo zwisłe, równowąskie, o długości 3-7 cm. Przysadki kwiatów żeńskich jajowatolancetowate, zaostrzone, zielonawe. Pęcherzyki nie owłosione, o długości ok. 3 mm, z wyraźną nerwacją i krótkim dzióbkiem o obciętym szczycie. Owoce orzeszek w pęcherzyku o długości ok. 3 mm, z nagim, wyraźnie unerwionym i uciętym dzióbkiem na szczycie.

Biologia i występowanie

Zasięg tego gatunku obejmuje południową, środkową i zachodnią Europę. W Polsce znany był długo tylko ze stanowisk w Puszczy Bukowej pod Szczecinem oraz ze Śląska. Od końca XX wieku znaleziona został na kolejnych stanowiskach w obrębie Pogórza Karpackiego, w Beskidach, oraz w Górach Świętokrzyskich. Po 1990 r. znaleziono następne stanowiska na Pogórzu Śląskim, Strzyżowskim, Wielickim, w Beskidzie Sądeckim, Beskidzie Niskim i Kotlinie Jasielsko-Krośnieńskiej. Bylina, hemikryptofit. Rośnie w wilgotnych lasach liściastych. W fitosocjologii gatunek charakterystyczny dla łęgów ze związku Alno-Ulmion, gatunek wyróżniający dla łęgów jesionowych Carici remotae-Fraxinetum. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Liczba chromosomów 2n=66.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 00:56:55]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62820431. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-08] (ang.).
W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
Towpasz Krystyna, Stachurska-Swakoń Alina, Bartoszek Wacław: Występowanie Carex strigosa Huds. na Pogórzu Strzyżowskim (Karpaty Zachodnie). W: Planta in vivo, in vitro et in silico. Szczepkowski A., Obidziński A. (red.). Warszawa: LV Zjazd Polskiego Towarzystwa Botanicznego, 2010, s. 65.
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
The Plant List. [dostęp 2017-03-22].
Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.